Actualiteit
09 februari 2023
Er zijn nieuwe paginaas toegevoegd. Omdat ik me intensief heb bezig gehouden met het boek Traumasporen van Bessel van der Kolk zocht ik aan de hand van mijn dagboeken aanknopingspunten. En die waren er gelukkig genoeg waardoor ik een kon vaststellen dat problematische momenten in mijn relaties en werk
trauma gerelateerd waren. Ik heb een aantal dagboekfragmenten opgenomen ter verduidelijking.
06 januarie 2023
Een nieuw jaar, nieuwe kansen. In de afgelopen periode heb ik gewerkt aan een pagina over CPTSD en ik heb me verdiept in de boeken van Bessel van der Kolk en Traumaseksualiteit van Peter Jan Schouten. Ik kijk achterom . Ik herken de signalen wel maar had daar toen geen benaming voor. Ik ben nu ook lid geworden van Caleidoscoop.nl omdat het verschijnsel dissocieren herken, maar ook een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) heb.. De sporen die mijn vader heeft nagelaten in mijn lijf keren te pas en te onpas terug in de relaties die ik heb gehad en tot drama's hebben geleid zoals vluchtgedrag, kindgedrag en herkenbaar: freeze, fight, fly. Om iets daarover te zeggen: mijn vader is uit huis gezet, wij, de kinderen met politiegeweld uit huis gezet, maar ze zijn vergeten om mijn vader uit mij te zetten. We zijn altijd met zijn tweeen geweest. Hoe idioot het ook klinkt: Ik hoor nog steeds de echo van "Nee papa, nee, niet doen". Het staat ook geschreven in mijn hand.
Het viel Astrid ook op dat ik in een restaurant of cafe altijd met mijn rug naar de muur en uitzicht op de uitgang moest hebben. Dat is ook trauma gerelateerd.
Tegelijk hiermee is er ook een angst- en dwang stoornis waar mijn kleinkind Manou zo fijntjes op wees. Ook dat is trauma gerelateerd. Dat wist ik wel. Omdat zij daar ook extreem last van had konden we erover praten. Helaas is ze overleden aan een totaal onbekende ziekte: moyamoya. Ik mis haar ook heel erg.
23 mei 2022
Een lang uitgesteld bericht: c-PTSD. Ik vond dat ik daar iets over moest schrijven. Bevestigen wat deskundigen er over schrijven: therapeuten en Bessel van der Kolk (zie You Tube) . Dat het lichaam alles onthoudt is nu wel bekend en ik kan het bevestigen. Sommige kenmerken zijn persoonsgebonden, maar veel is herkenbaar.
Voor mede mannelijke slachtoffers van misbruik biedt ik dit aan als spiegel en in zijn mogelijk onvolledigheid en teveel persoonsgebonden. Wel een kapstok om over na te denken..
22 maart 2022
Ik heb met verschillende organisaties contact gehad en mensen persoonlijk gesproken. In die contacten heb ik mijn ervaringsdeskudigheid aangeboden en tegelijkertijd ook gewezen op het bestaan van deze website. Ik heb geen boek geschreven over mijn trauma. Ik heb schilderend en tekenend een beeldverhaal gemaakt en gedeeld. Beelden en trickers van die beelden beleef ik elke dag.
Aangezien in deze coronajaren het huiselijk geweld is toegenomen en dus ook misbruik van kinderen, is mijn site aktueel. Ik weet dat ik zelf heb gezocht naar informatie en met name over de gevolgen van misbruik bij jongens en mannen. Vooral bedoeld voor gedragsbepalende factoren: inzicht krijgen, het verhaal rond maken en leren accepteren.
Ik ga door met deze website, blijf kritisch op het plaatsen van tekeningen en schilderijen. Het zijn geen fantasieen. Het zijn beelden die dag en nacht langskomen, zoekend naar antwoorden, zoekend naar bevestiging. Het verhaal niet vertellen is vernietigend. Mensen overtuigen hoef ik niet en ik lees niet voor niks artikelen en verhalen over CPTSD. Getuigenissen, verhalen van onderzoeksjounalisten zoals Argos.
19 december 2021
Astrid, mijn levensgezel met wie ik 40 jaar lief en leed heb gedeeld, is 27 september jongstleden plotseling in mijn armen gestorven aan een hartstilstand. Ik mis haar ontzettend. Ik ben me ervan bewust dat ik dit verdriet met velen deel gezien onze leeftijd. Veel van mijn leeftijdsgroep en zeker de ouderen zullen overleden zijn of missen een partner. Ik heb nog kinderen en kleinkinderen, vrienden met wie ik graag verkeer. Er is dus nog geenszins sprake van een totale stilte alhoewel Corona geen positieve bijdrage levert.
08 oktober 2021
Ministerie van Justitie kondigde een compensatieregeling aan voor kinderen die ernstige traumatische ervaringen hebben opgedaan in de jeugdzorg. Van die mogelijkheid heb ik samen met mijn partner Astrid gebruik gemaakt. De kerstdagen van 2020 hebben we gebruikt om het hele verhaal uit te werken inclusief bijlagen. Ik heb in die eerste 13 jaar CPTSD ( complex post traumatic stress disorder opgelopen en dat is nu na beoordeling en toekenning van de compensatie officeel vastgesteld. Mijn laatste psychiater gaf daartoe in zijn verklaring voor het UWV de doorslag.
De tekst van mijn aanvraag tref je aan op pagina : compensatie
29-11-2020
De informatie die binnenkomt zou helaas waar kunen zijn. In de Corona-tijd sinds maart dit jaar is meer huiselijk geweld gesignaleerd. Er zijn meer kinderen dan anders die de kindertelefoon gebruiken om verhalen te vertellen en hun angsten te delen: over ruzies, geschreeuw, geweld en misbruik. Misbruik heeft levenslange gevolgen vooral als je geen uitgang hebt om er aan te ontsnappen. Gebrek aan veiligheid voor kort of lange tijd veroorzaakt terugkerende angstaanvallen: ptss en erger cptss: dissocieren, zelf-mutilatie, psychose en zelfs suicidale verlangens. "Als ik er niet meer ben, zullen ze me missen, pas dan. Voor straf." Ik kan er alleen maar over schrijven en op verschillende websites publiceren als dat al wordt geaccepteerd. Jongens uiten zich minder makkelijk, verinnerlijken de pijn en woede. En veel later komt dat vrij hevig tot uiting in de vorm van huilbuien, zelfvernietiging. woede.
6-6-2020
De grens om de opwarming van de aarde verder te beperken , is voorbij. Het wordt tenminste 2 graden warmer aan het eind van deze eeuw. Ik draag uiteraard bij: minder plastic, minder vlees, minder... van alles. Maar helaas. Mensen die rijker zijn dat jij en ik stellen zich voor dat als er maar genoeg mensen sterven door honger, , verdrinking, oorlog en moord, zal het probleem zich vanzelf oplossen. Als de grote rivieren op alle continenten de mensen niet meer kunnen voeden omdat ze vervuild zijn of het ijs is gesmolten op de hoogtes waar ze ontstaan, lost alles zich vanzelf op. Ook de zwangerschapscontrole van vrouwen die schijnbaar geen zinvolle bijdrage leveren, komt langzaam wereldwijd op gang. (Tags: planned parenthood, eugenetics)
Helaas. Ik geef het toe: beetje veel somber gestemd.
Er zijn nieuwe tekeningen toegevoegd aan de intro-pagina. Ademt de sfeer van vandaag de dag: coronavirus, misdaden tegen de menselijkheid zoals het verwonden of in detentie nemen van kinderen vanaf 6 tot 21 jaar. In Amerika, Kashmir, Palestina. Waarbij de acties van het IDF , de Indiase regering en de CP van China, d Turkse regering, de grens van genocide overschreidt. Voor achtergrond informatie kijk zo nu en dan op Pietersblog.pjotter.com.
15-03-2020
We zitten in zwaar weer. Het coronavirus werkt zich door de wereld heen en dat gaat nog even duren. Er vallen all veel slachtoffers en het worden er meer. Nu heb ik huisarest voor onvoorziene tijd en hoop dat medicijnen in
voldoende mate aanwezig zullen blijven. Duimen dus. Voor de rest: voorstelbare chaos, hebzucht, geweld, rascisme en/maar ook: medemenselijkheid.
14-01-2020
De anti-vrouw beweging in Amerika neemt extreme vormen aan. In Alabama bijvoorbeeld mogen vrouwen/meisjes geen abortus plegen als ze zwanger zijn door verkrachting. Het wordt eng als blijkt dat de verkrachter omgangsrecht heeft met het kind. Maakt niet uit of het een jongen of meisje is. Als je weigert riskeer je gevangenisstraf omdat de rechten van de verkrachter wettelijk zijn vastgelegd. Dit is hel op aarde.
Bron: Dailykos.com
29-10-2019
De website is met twee pagina's uitgebreid. Het zijn dagboekfragmenten. In de loop der jaren heb ik aantekeningen gemaakt, gedachtes uitgewerkt, geprobeerd momenten en gevoelens weer te geven in de veronderstelling dat ik een rode draad zou vinden. Een samenhang. Dat gebeurtenissen betekenis konden krijgen in relatie tot mijn kinderjaren. Ik ben een beeld denker. Die beelden beschrijven en een context aan te geven. Aanvullende verhalen kwamen van familieleden en van mijn zus. Haar aanvullingen en wat ze heeft gezien, zelf beleefd en verwoord.
06-05-2019
Het motto is: gewoon doorgaan met tekenen, schilderen en muziek maken. Reacties zijn er niet, toch is er een
een zwakke stroom bezoekers. Maakt verder niet uit, het is mooi zo.
19-03-2019
Wat ik niet kon vertellen, kon ik wel verbeelden. Het zijn telkens terugkerende beelden, niet chronologisch maar wel plaatsgebonden. Het zijn de details: het licht, kleuren, bed, ochtend ,nacht of avond. En na de beelden komen woorden en na de woorden, de emotie. En angst, angst voor het diepe gat dat voor je gaapt.
Het kan voor anderen een steun zijn, voor mij was en is het een manier om een verborgen verhaal te vertellen. Ook een reactie naar diegenen die mij vroegen te zwijgen, twijfel hadden of het niet verzonnen zou zijn, een manier om aandacht te trekken, een sluier om verkeerde gevoelens te verbergen.
Ik heb altijd problemen gehad om het verhaal te vertellen, met mij niets aan de hand. Echter, de stilte is op den duur ondraaglijk, bedreigend. De stilte is een vetrouwensbreuk in relaties, tast mijn gezondheid aan.
Ik heb de feiten opgezocht, de intervieuws gehouden , de documenten van Pro Juventute geraadpleegd, de beelden die mij al die jaren achtervolgen, vastgelegd en eindeloos besproken. Ze zijn mijn werkelijkheid en ik kan er mee leven.
25-02-2019
Deze website bestaat al sinds 1996 en heeft al een geschiedenis van vallen en opstaan. Schilderen en tekenen is mijn ding. Mijn manier om het verleden en heden te verbinden. Niet iedereen is gecharmeerd. Er is ook geen commercieel doel. De schilderijen en tekeningen vormen echter een taal die mensen die sexueel misbruikt zijn, met name mannen, zouden kunnen herkennen of aanzetten om een eigen vorm van expressie te ontwikkelen.
Het heeft mij geholpen om de stilte te doorbreken en aan mijn herstel te werken.
Mijn DNA herbergt drie componenten. Ten eerste: mijn leven zal niet worden beheersd door woede, maar wat ik kan doen met mijn ervaringen, ten tweede: ik kan niet tegen onrecht en ten derde ik wil worden die ik ben, heroveren van wat ik was kwijtgeraakt. Het levert zoveel meer op.
Ik volg uiteraard het nieuws omtrent het sexueel misbruik in de Katholieke kerk. Het is moeilijk voor te stellen met hoeveel mensen, mannen en vrouwen, ik die ervaring deel en weet dat het je verminkt en vervormd. Het gevecht om jezelf te hervinden kan een leven lang duren. Uiteindelijk draait het erom de stilte te doorbreken en het verhaal te vertellen. Iedereen heeft recht op een verhaal en erkenning: het begin van herstel.
Peter van Velzen
Fotografie
Naast schilderen was fotograveren ook een hobby. Door de jaren heen is er een beeldbank opgebouwd dat teruggaat tot het begin van de vorige eeuw. Daar ben ik ongelooflijk blij mee. Ook heb ik veel van familieleden gekregen en kan daardoor beelden en verhalen doorgeven. Hieronder uiteraard een beperkte keuze.
